- Maastricht, Bonnefantenmuseum: Berlinde De Bruyckere
- Tilburg, Museum De Pont: Kasper Bosmans
- Antwerpen, Middelheim: Congoville - zie eerdere post
- Antwerpen: Antwerp Photo
- Kunstenfestival Watou
- Leuven, M Museum: Vincent Geyskens - zie eerdere post
- Oudenaarde, MOU: Johan Taghon - zie eerdere post
- Brugge, Groeningemuseum: Sanam Khatibi - zie eerdere post
En vandaag stel ik Erwin Olaf voor, van wie je recent werk kan gaan bekijken op Antwerp Photo.
Erwin Olaf is een Nederlands fotograaf die wereldberoemd werd met heel expliciete foto's van mooie mensen, super esthetisch en gestileerd in scène gezet.
Erwin Olaf is ook (als bekende homo) een uitgesproken voorvechter van gelijke rechten. Hij kan het goed zeggen en houdt zich niet in, dus hij stampte wel vaak tegen de schenen. Iets wat hij zich kon permitteren - de grote modemerken (Vuitton, Vogue) waarvoor hij zijn commercieel werk maakte vonden dat heerlijk, dus hij verdiende goed zijn brood. De laatste jaren is hij door een degeneratieve longziekte rustiger geworden maar hij is nog steeds een activist.
Vaak ging hij in zijn artistiek werk op zoek naar het choquerende: mannen met erecties, hele dikke naakte vrouwen, BDSM scènes, en zo meer. Altijd heel nauwgezette beelden, technisch uiterst secuur, met meesterlijke belichting. Ieder detail is bestudeerd, elk aspect perfect. Er is niks spontaan of toevallig aan.
Ik was er (dus) helemaal geen fan van. Tot we een paar jaar geleden in Den Haag een grote tentoonstelling van hem zagen. Zowel een overzicht van ouder werk als reeksen nieuwe beelden. Wat een fantastisch werk - daar zag ik dat hij naast zijn technisch perfecte, super esthetische werk ook gewoon fantastische beelden maakt.
Maar aangezien het zo een populaire tentoonstelling was, heb ik er bijna geen fotootjes kunnen maken waar geen bezoekers op staan. Enfin, drie kan ik er tonen (de eerste staat hierboven):
Het volgende, 'rauwere', beeld is typerend voor zijn stijl (waarbij een verwijzing naar Robert Mapplethorpe zeker op zijn plaats is):
Hij maakt heel vaak zelfportretten. Wat een prachtige beelden zijn dat toch telkens:
Enkele van de bekende, geënsceneerde beelden:
Op Antwerp Photo toont hij de serie April Fool 2020
De corona-lockdown bracht de wereld met een schok tot stilstand. Alles waarvan we dachten dat het er altijd zou zijn, verdween - het nachtleven, de losse omgang, zelfs de vanzelfsprekende overdaad in de supermarkt. Voor Erwin Olaf was corona heel persoonlijk bedreigend: aangezien hij lijdt aan longemfyseem, zou hij zeker overlijden als hij besmet raakte. De fotograaf heeft die angst, die onheilspellende stilte, die confrontatie met de leegte en de eigen nietigheid in beeld gebracht met een aantal zelfportretten in desolate stedelijke landschappen.
Meer lezen?
Geniet ervan!
Reacties
Een reactie posten