Jans Kunstenaar van de Week

Sam Dillemans is een schilder die (zoals het een kunstenaar nu eenmaal betaamt) geen compromissen maakt, maar zijn werken zijn wel toegankelijk doordat hij bijna altijd herkenbare figuren en personen afbeeldt. Hij doet dat op een herkenbare eigen manier. Van 5 oktober 2019 tot 5 april 2020 is er een tentoonstelling "Fighters" in zijn eigen tentoonstellingsruimte in Antwerpen (een oude fabriek). Ga gerust kijken, je zal niet alleen zijn en je hoeft je nergens toe verplicht te voelen (ik denk dat je een kleine toegangsprijs betaalt). Het eerste werkje hierboven is een zelfportret, in zijn typische stijl met krachtige borstelstreken. Veel schilders houden van het zelfportret - je hebt je model altijd bij je. Je herkent zelfportretten moeiteloos aan de geconcentreerde blik in de ogen. Sam Dillemans (°1965) is 14 als hij begint te schilderen, blijkbaar "na het zien van het werk van Vincent van Gogh". Hij heeft een volledige kunstopleiding gevolgd en op de traditionele

Deze week een bijdrage over een kunstenaar wiens werk zeker niet "toegankelijk" is. Zijn schilderijen zijn geen weergaven van een realiteit en het zijn geen mooi gecomponeerde abstracten met evenwicht van kleur en vlak. Maar het zijn wel interessante werken, waar ik met plezier naar kijk en die ik bewonder. Walter Swennen (° 1946) is een Brusselaar die filosofie en psychologie studeerde, die samenwerkte met Marcel Broodthaers en (net als Broodthaers) van literatuur overstapte op beeldende kunst. In artikelen over hem wordt geschreven dat hij in de jaren 60 en 70 "hard geleefd" heeft, we kunnen er ons wat bij voorstellen. Lange tijd bleef hij relatief onbekend maar sedert een overzichtstentoonstelling in Wiels in 2013 heeft zijn carrière ook internationaal een grote vlucht genomen. Net als in het werk van Broodthaers zien we in de schilderijen van Walter Swennen vooral ideeën-op-doek, veel humor ook. Maar het zijn wel in de eerste plaats schilderijen - het zijn geen