Jans Kunstenaar van de Week

Tot 30 september 2021 is er in het oud stadhuis van Oudenaarde (nu het museum MOU) een tentoonstelling van de beeldhouwer Johan Tahon (Menen, 1965). Het is een magnifieke tentoonstelling van het werk van de laatste 20 jaar van deze beeldhouwer die een heel eigen (invloedrijke) stijl heeft ontwikkeld. Heel kenmerkend aan zijn werk, dat vaak monumentaal is, is zijn manier van het menselijk lichaam te vormen en vervormen. Hij maakt reusachtige torso's en lichamen, die hij dan verzaagt en op hele andere manieren weer aan elkaar verbindt. Vaak kijkt het hoofd een andere kant uit dan het lichaam. Dat zorgt voor een spanning en beweeglijkheid, al zijn de figuren vaak stram en strak. De armen hangen meestal passief langs het lichaam (ze zijn ook vaak letterlijk erg lang, dus ze hangen lang en zwaar). De benen zijn stram - ze lopen niet, ze stappen niet, ze schrijden met voorbedachte rade. In de woorden van de curator Arie Hartog: het zijn "tegelijkertijd herkenbare en raadselachtig...

Lucas Lenglet (°1972) is een Nederlands beeldhouwer. Hij studeerde in 2000 af aan de Gerrit Rietveld Academie en ging een tijdlang in Berlijn werken. Hij schrijft en vertelt (in een aantal interviews van hem die ik las) dat hij vaak vertrekt vanuit de architectuur om te reflecteren op de maatschappij. In een gesprek met Hilde Van Canneyt ( hildevancanneyt.blogspot.com ) heeft hij het over de multiple die hij maakte voor de Bronzen Arsène, de jaarlijkse afstudeerwedstrijd van de Academie van Beeldende Kunsten in Wetteren - klik hier . Hij vertelt daar dat het sculptuur gebaseerd is op een groter werk (dat niet is uitgevoerd) waarin hij de relatie onderzoekt " tussen de mens, het landschap en de kunst – m.a.w. het mensgemaakte - die daarin staat ". Het sculptuur was bedoeld " als een verrekijker " die een " dwingende kijkrichting " oplegt. Het is daaruit dat het sculptuur met twee cilinders is ontstaan - " twee cilinders die in elkaar geschoven zijn. ...