Jans Kunstenaar van de Week

Miho Kajioka (1973, Japan, woont in Kyoto) is één van de kunstenaars deze zomer in Watou. Met dank aan het onvolprezen online (en papieren!) kunstmagazine The Art Couch om me deze kunstenares te leren kennen. Miho Kajioka studeerde beeldende kunst in de VSA en Canada. Ze fotografeert snapshots - waarmee ze dus tot op zekere hoogte haar eigen leven documenteert, want ze maakt foto's van haar dagelijks leven, reizen, steden waar ze tentoonstelt ... Die snelle, intuïtieve beelden verwerkt ze met allerlei fotobewerkingstechnieken tot poëtische en suggestieve beeldobjecten. Ze zegt dat ze zichzelf meer als een schilder dan als een fotograaf ziet. Ik vind ze bijzonder omdat ze een Oosterse, rustige sfeer over zich hebben. Na de tsunami in 2011 stapte ze van journalistiek over naar artistiek werk, toen ze geraakt werd door rozen die stonden te bloeien naast een vernield gebouw. Het deed haar denken aan dit vers: In de lente, kersenbloesems, In de zomer de koekoek, In de herfst de maa

Katharina Fritsch (°1956) is een Duitse beeldhouwer. Ze maakt sculpturen die een levensechte, heel precieze afbeelding zijn van dieren, mensen en dingen. Die schildert ze vaak monochroom , waardoor er een vervreemding ontstaat. Ook door de schaal en de combinatie wordt die vervreemding bereikt. Het monochroom en mat schilderen maakt die beelden (in haar eigen woorden) "abstract - zoals een visueel teken, een pictogram. Dat is belangrijk: mijn werk bevindt zich altijd op de grens tussen een gedetailleerde sculptuur en een teken." Zoals zo vaak gaat haar beeldhouwkunst dus niet om wat ze toont of afbeeldt, maar hoe het getoond wordt, hoe het bij de kijker binnenkomt. Haar werken worden vaak als griezelig ervaren doordat je je vragen gaat stellen ("wat als?") Ze gebruikt kleur als een vernieuwend element in de beeldhouwkunst - in de middeleeuwen waren beelden vaak gepolychromeerd maar in de moderne kunst zijn de meeste beelden monochroom. Fritsch verzet zich hiertegen,

Kasper Bosmans (°1990) is vooral schilder. Hij is het meest bekend omwille van zijn bewust naïeve schilderijen, waarvoor hij zich inspireert op de heraldiek . De heraldiek (het maken van wapenschilden, vlaggen en dergelijke) maakt gebruik van éénkleurige vlakken en vlakverdelingen, gecombineerd met symbolen als eeuwenoude vorm van communicatie. Het wapen(schild) toont in een oogopslag tot welke familie je behoort, uit welk landsdeel je komt, aan wie je gelieerd bent. Bosmans combineert oude met nieuwe symbolen: hij gebruikt middeleeuwse symbolen, Egyptische symbolen, Afrikaans of Arabisch aandoende motieven samen met auto's, hedendaagse schoenen, ... De schilderijen die ik hieronder toon hebben allemaal het woord "Legend" in hun titel - hij gebruikt ze als een soort handleiding voor de rest van zijn werk - sculpturen, performances. Ook heeft zijn werk een duidelijke politieke inslag. Begin 2019 werd hij uitgenodigd voor een solo tentoonstelling in Kiev. Eén werk dar he