Jans Kunstenaar van de Week

Vandaag een jonge Amerikaanse kunstenaar, Gedi Sibony (°1973). Hij maakt sculpturen met hedendaagse materialen die hij vindt, verandert en combineert. Ik vind zijn werk zeer hedendaags, maar niet vanzelfsprekend. Het zijn installaties - soms tamelijk klein, soms veel groter. Hij gebruikt bouwmaterialen, oude deuren, stukken karton, hout, tapijt, plastic platen en latexverf - "materialen zonder kwaliteiten" noemt hij ze zelf. Die stapelt hij tegen elkaar of maakt er fragiele, schijnbaar wankele opstellingen mee, "ruimtelijke collages". Eerder toonde ik al werk van Dries Boutsen (klik hier) die ook ruimtelijke collages maakt. Peter Buggenhout is nog zo'nkunstenaar - misschien komt hij later nog wel aan de beurt. Een reeks werken die me erg bekoort zijn stukken van vrachtwagens waar hij de metalen platen een beetje heeft bijgeschilderd.             En hier enkele

Zineb Sedira (°1963, Parijs) is een Algerijns-Franse fotografe en videokunstenares. Haar ouders emigreerden uit Algerije en Sedira groeide op in de Parijse buitenwijk Gennevilliers. Ze verhuisde op 25-jarige leeftijd naar Londen waar ze studeerde en nog steeds woont. Haar werk is zeer politiek, feministisch en geëngageerd. Ze behandelt de invloed van het kolonialisme op onze hedendaagse maatschappij en verwante thema's zoals de milieuproblematiek en de moeilijke commuicatie tussen generaties van mensen met migratieachtergrond. Ze werd geselecteerd om in 2022 Frankrijk te vertegenwoordigen op de Biënnale van Venetië (nog maar de 4de vrouwelijke kunstenaar die Frankrijk vertegenwoordigt). Daar is een tijdlang commotie rond geweest vanwege steun die ze zou hebben gegeven aan een anti-Israëlische organisatie. Een eerste belangrijke video van haar die ik bespreek is ' Mother Tongue ' (2002). Daarin zie je de kunstenares die spreekt met haar moeder en haar dochter. De moede

Sanam Khatibi (°1979, Teheran) is een Belgische kunstenares die al op vele plaatsen over de wereld tentoonstelde, onder meer in het Antwerpse M HKA en in 2016 in de Biënnale van de schilderkunst. Khatibi maakt schilderijen, wandtapijten en driedimensionale werken. Die schilderijen en tapijten zijn realistisch en beelden allerhande bevreemdende taferelen af, van mensen en dieren in ijle landschappen. Die landschappen doen middeleeuws aan - ze zijn eerder een toneel, een decor waarin de taferelen zich afspelen. Zo doen ze erg denken aan schilderijen van Bosch, Rafaël of Uccello - van wie ik hier een bekend werk (Sint Joris die de draak verslaat) toon - met daarnaast het schilderij 'Now that the Evening is no longer silent' van Khatibi: Bij Khatibi zijn de landschappen vaak symmetrisch opgebouwd, wat uiteraard voor vervreemding zorgt:     De mensenlijke figuren zijn vaak erg bleek geschilderd, zodat ze enerzijds opvallend aanw