Jans Kunstenaar van de Week

In galerie Tatjana Pieters (Nieuwevaart, Gent) loopt momenteel (tot 18 april 2021, dus tot aan het eind van de paasvakantie) een dubbeltentoonstelling met werk van twee jonge, interessante kunstenaars. De eerste besprak ik in de vorige 'Kunstenaar van de week' - ( Ben Edmunds ). Vandaag is het de beurt aan Charles Degeyter. Degeyter (°1984) studeerde productontwerp maar is in de eerste plaats geboeid door natuurkunde en natuurhistorie enerzijds, door etnografie anderzijds. In Galerij Tatjana Pieters presenteert hij enkele werken die gebaseerd zijn op werk dat hij in de Verbeke Foundation toont. Op basis van zijn studie van (onder andere) Polynesische culturen maakte hij fictieve verhalen, die hij uitwerkt zoals een negentiende eeuwse natuurwetenschappers en ontdekkingsreizigers (von Humboldt, Darwin): zorgvuldig catalogeren, gedetailleerd beschrijven, in tekeningen vastleggen - vooraanzicht, zijaanzicht, doorsnede. Maar uiteraard is dit bij Degeyter heel modern uitgewerkt...

Ik wil je in de blogpost van deze week meenemen op een wandeling door de recente kunstgeschiedenis, omdat ik het onderwerp "collage" al een hele tijd afzonderlijke aandacht wil geven. We gaan een beetje over en weer springen in de twintigste eeuw, maar we zullen wel eindigen bij een hedendaagse kunstenaar. Zelf vind ik collage een interessante techniek in mijn eigen schuchtere stappen in het creëren. Met name de dimensionaliteit van tweedimensionale voorstellingen (de gelaagdheid met andere woorden) vind ik interessant en ook het feit dat collage zowel driedimensionaal als tweedimensionaal is. "Collage is the cut, the tear, the rupture and the overlay of our contemporary culture. It is the hybrid language of urbanity — remixed, re-contextualized, and wholly built from the fragments of daily life.” Pavel Zoubok, geciteerd op Artland Magazine . De cubisten: Braque en Picasso Collage (het op elkaar kleven van stukjes uit diverse tekeningen, foto's of andere afbeeld...

Maartje Korstanje is een jonge Nederlandse beeldhouwer, geboren in 1982 in Zeeland, waar ze opgroeide te midden van de natuur. op een fruitteeltbedrijf. Haar moeder is imker. In haar werk zie je een verbondenheid met de natuur en de vergankelijkheid ervan. Je ziet uitgedroogde dierlijke vormen, resten van nesten, reusachtige insecten, uitgedroogde karkassen, boomstronken, wervels, fossielen, poten, geweien. Soms zie je nog het golfkarton, soms is alles zo bewerkt dat het beton lijkt of leer. Heel verschillende texturen ook: ruw en grillig vertakt, glad en glimmend, mat en korrelig. De kleuren zijn meestal natuurlijk: veel kartonbruin maar ook groen, geel, donkerrood. Voor haar sculpturen werkt ze organisch, zonder vooraf uitgewerkt plan of idee van wat het moet worden. Ze werkt intuïtief en laat het toeval, het proces, de eigenschappen van het materiaal bepalen hoe het stuk er zal uitzien. Ze werkt vooral met wat ze Carton maché noemt, een variant op papier maché - stukken karton die...