In Muzee, waar we naar de tentoonstelling van Pascale Marthine Tayou waren gaan kijken zagen we werk van Marie Zolamian, een jonge vrouwelijke kunstenaar wiens werk ik al een hel tijd op internet volg, maar waar ik nog niks "in het echt" gezien had. En ik moet zeggen: sterk werk. Marie Zolamian werd in Beiroet geboren in 1975. Ze woont en werkt in Luik. Ze "bouwt in de loop der jaren een corpus op waarmee ze een experimentele documentaire van een fictieve etnologie tot stand brengt en experimenteert met zelfverankering in een geglobaliseerde wereld die zowel oosterse als westerse levenswijzen, denkbeelden en verhalen met elkaar vermengt," zo lees ik op de site van Muzee. Niet zomaar iemand die portretjes of beeldjes maakt dus, maar een denker en verteller, iemand die kunst gebruikt om de wereld vorm te geven. Ze denkt na over wat het betekent ergens (al dan niet) thuis te horen, ballingschap, jezelf een plaats veroveren. Wat betekent "identiteit"? (Iden...
Iedere week een kunstenaar. Een levende kunstenaar, en dus per definitie hedendaagse kunst.