Een bezoek aan (een museum in) een ander land toont toch telkens weer hoezeer iedere regio een soort "eigen" canon aan "gevestigde" waarden heeft, en slechts heel weinig kunstenaars zijn echt internationaal in de zin dat je hen vaak in het buitenland terugvindt. Voor België zijn dat (in de moderne kunst) onder andere Ensor, Magritte, Alechinsky, Rops, Permeke, Van de Woestijne, Broodthaers ... . En bij de levende kunstenaars Francis Alÿs, Luc Tuymans, Michael Borremans, Berlinde De Bruyckere en ook heel wat kunstenaars die een aantal nationaliteiten in zich verenigen: Ann Veronica Janssens, Kati Heck (en anderen). We kwamen hun werken al meermaals tegen in het buitenland. En omgekeerd zijn er natuurlijk vaste waarden uit de internationale moderne en hedendaagse canon wier werken je ook in België ziet (vaak in tijdelijke tentoonstellingen): Jozef Beuys, Andy Warhol, Anselm Kiefer, David Hockney, ... Maar sommige kunstenaars zijn dus vooral "sant in eigen land...
Iedere week een kunstenaar. Een levende kunstenaar, en dus per definitie hedendaagse kunst.