Gommaar Gilliams (°1982) studeerde in 2016 af als master in de schilderkunst. Zijn mentor Koen van den Broek introduceerde hem bij internationale galerijen in België (Sofie Van de Velde) en New York.
 |
 |
 | ||
| Untitled (Moonworks series) | Me Near You | Always a Sign |
Gilliams maakt grote schilderijen, met intense kleuren en gelaagde texturen. Als ik de afgebeelde werken bekijk op de site van de galerie Sofie Van de Velde (link), zie ik dat de formaten vaak 2 meter bij 1,5 meter zijn - soms wat kleiner, vaak veel groter. De materialen die vermeld staan, zijn in vele gevallen: "Oil, oil-stick, acrylic, on pre-painted and stitched fabrics" - dus doeken die vooraf met verf zijn geprepareerd, waarop hij dan met acrylverf, olieverfstick en olieverf. De doeken zijn aan elkaar genaaid alvorens opgespannen te zijn en Gilliams maakt zijn assemblages met toevoeging van stukkenpapier en fiberfill (het soort materiaal waarmee je kussens opvult). Zo maakt hij werken die niet alleen door hun kleur en door de voorstelling aanspreken maar waarvan ook de textuur en de factuur (de manier waarop ze zijn gemaakt) uitnodigend zijn. Zelf noemt hij zijn werk "haptisch: je wil het aanraken, erin stappen." Soms combineert hij zelfgeweven stoffen met schildersdoek om zo een aparte ambachtelijke dimensie toe te voegen aan zijn werken.
 |
 |
 | ||
| Always Been Told | Day Dreaming | Peony Moon |
Het werk van Gilliams gaat voorbij aan de grens tussen figuratief en abstract (een onderscheid dat in de hedendaagse kunst overigens volledig is losgelaten). Gilliams gebruikt wel herkenbare figuren (zwanen, planten, bomen, manen, sterren, regenbogen) maar hij beeldt niets af, hij vertelt geen eenduidig verhaal. Wel roepen de motieven en figuren kunsthistorische referenties op. Zo verwijst de zwaan naar de mythe van Leda en de zwaan (waar de zwaan eigenlijk de verkrachtende god Zeus is) - een zeer dubbelzinnig symbool, want de zwaan staat enerzijds voor onschuld, schoonheid en puurheid; anderzijds is de zwaan een sterk, agressief dier.
 |
 |
 | ||
| Samoon | Serving Memories | Swimming |
Een gelijkaardig gebruik van herkenbare tekens in verder abstracte werken zagen we eerder in het werk van
Amy Sillman en
Gary Komarin.
Het werken met collage van papier en stoffen vonden we eerder al bij Florence Hutchings.
Ik vind het interessant hoe Gommaar Gilliams een aantal elementen telkens opnieuw gebruikt. Die motieven geven een eenheid aan zijn werk. Ik toon enkele werken (telkens per drie).
| Ten eerste het motief van de bader. Dit is een motief dat van oudsher gebruikt wordt in de beeldhouwkunst en schilderkunst. Denk aan de kuise Suzanna van Rembrandt, baadsters van Ingres, Renoir, Matisse, Bonnard, Picasso ... Ook baders zijn trouwens altijd een geliefd motief geweest. | ||||
 |
 |
 | ||
| Shades of the Night | Here's Looking at You, Kid | Blinking Echoes | ||
Een idyllisch maanverlicht paleis in het Midden-Oosten? Denk ook hier weer aan Matisse. | ||||
 |
 |
 | ||
| Untitled (Always a Sign) | Untitled (Always a Sign) | Untitled (Always a Sign) | ||
Het motief van de duiker, reeds terug te vinden op antieke Griekse fresco's: | ||||
 |
 |
 | ||
| And Leave You Here for a While | Untitled (The Presence of Absence) | Untitled (The Presence of Absence) | ||
Ik laat je verder genieten van enkele werken:
 |
 |
 | ||
 |
 |
 | ||
 |
 |
 | ||
 |
 |
 |
Sources:
Reacties
Een reactie posten