Colin Waeghe

Colin WAEGHE (°1980) is een schilder die de grens opzoekt tussen figuratie en abstractie. Zijn stijl is heel herkenbaar - hij schildert heel vaak met korte strepen, soms bijna pointillistisch met felle, contrasterende kleuren; dan weer subtiel in één enkele kleur. Hij werkt (zo schrijft hij zelf op zijn website) rond het gegeven van 'identiteit'. Nu eens gebruikt hij foto's die hij zelf heeft genomen (en die dus een rechtstreekse band met zijn eigen leven hebben), dan weer vertrekt hij van foto's die hij vindt op internet, en deze beelden hebben dan vaak een meer politieke zegging. Mij doet het soms wat denken aan het werk van Luc Tuymans. Niet dat hij een epigoon is, maar ook hij schildert soms bijna monochroom, vertrekkende van foto's die hij zo bewerkt dat ze hun directe referentie verliezen en een bredere, diepere boodschap uitdragen.

Hier enkele foto's die ik zelf heb genomen in de tentoonstelling Biënnale van de Schilderkunst 2016, waar ook de werken van Sanam Khatibi getoond werden.

Colin Waeghe maakt ook af en toe diptieken, een onderwerp dat me zeer intrigeert. Hoe twee (of meer) werken op elkaar inwerken, en onze 'lezing' van het geheel (of van de delen) bepaalt. Ik zal hier nog wel eens een Janskweek over schrijven.

Deze twee diptieken horen tot de reeks 'Filoxenia'. Op de website van Willem Elias, Aspecten van de Belgische Kunst na '45, lezen we het volgende over die reeks:
"De titel verwijst naar ‘filos’, de vriend, en ‘xenos’, de vreemdeling. In die zin is Filoxenia [...] een oproep om de vreemde te vriend te houden, want hij is het andere in onszelf. En dat is de lijn die we in de werken van Colin Waeghe terugvinden. Hij kijkt naar werelden en voelt er zich vreemd bij, omdat hij als kunstenaar een oog heeft om de dingen in hun anders zijn te zien.”
Het kan geen kwaad nu even te vermelden dat Colin Waeghe een bijzonder parcours aflegde voordat hij schilder werd. Na het ASO ging hij eerst naar het RITCS, dan Sint-Lucas waar hij uiteindelijk bij de Vrije kunsten belandde - met Philippe Van Snick als eerste leermeester en later Hans Op De Beeck. De tentoonstelling Filoxenia kwam er in (en op vraag van) een organisatie waar jongeren in contact gebracht worden met kunst. "Filoxenia gaat over veel thema’s [...]. Het kan gaan over een filosofisch idee, over een politiek klimaat, over 100 jaar geleden, over wat er nu gebeurt, over utopie, dystopie. Het mooie van de titel is ook dat het [...] klinkt als een land, als een continent of een planeet," zo schrijft Colin Waeghe zelf.

Het drieluik hieronder was te zien in het 'Salon des Artistes' in Ronse 2020:

Soms maakt hij ook installaties - de installatie 'Teenage Wasteland' bestaat uit een oude schommel die doormidden is gezaagd. Die schommel "staat symbool voor een 'doorgesneden' band met een onschuldige jeugd" (bron: de zeer lezenswaarde blog Waterschoenen, een gids naar tentoonstellingen van hedendaagse kunst in de vorm van een blog.)