Ik presenteer Sébastien Pauwels (°1977), een beeldhouwer/schilder die ik ontdekte via Instagram - je volgt mensen die foto's delen van mensen die zij volgen. (Zijn website vind je hier).
Dit schrijft deze franstalige Brusselaar over zijn eigen werk:
Ik ben vooral gefocust op relaties tussen het 2-dimensionale en 3-dimensionale: hoe een volumetrisch object zich bijvoorbeeld zou gedragen in het veld van een vlakbeeld. Met een scanner leg ik bvb volumes vast die in mijn atelier rondslingeren, stukjes sculptuur, delen van mallen, fragmenten van materialen ... om ze te laten "overschakelen" naar het veld van 2D (sculptuur en zijn beeld, en andersom). Ik ben ook geïnteresseerd in de codes die door ons brein worden gebruikt om de fysieke kenmerken van een object te evalueren, en ik speel graag met de samenstelling van mijn objecten. Uiteindelijk ben ik meer en meer geobsedeerd door schilderen, ook al zie ik mezelf niet als een echte schilder."
Ik weet niet of deze alinea jou iets zegt. Ik heb er wel een klik mee. Ook ik ben meer geïnteresseerd in hoe ruimte wordt ingenomen door sculptuur (herlees bvb nog eens mijn post over Richard Serra hier), hoe het deel zich verhoudt tot het geheel. En omgekeerd, hoe tweedimensionale schilderwerken meer faculteiten bespelen dan het tweedimensionale oog.
Sébastien Pauwels maakt sculpturen met karton (een van mijn favoriete materialen) die hij verstevigt (wellicht met iets zoals Acrylic A1 composiet) - interessant, die dualiteit: het ziet er snel gemaakt uit en fragiel en vergankelijk, terwijl je er misschien wel op kan gaan zitten...
Zijn werk is uitgepuurd, zuiver, spaarzaam met kleur - lijn, vorm, vlak (die hoofdelementen van de schilderkunst) in sculptuur.
Misschien nog het meest gecharmeerd ben ik hoe deze man (die toch al de veertig goed voorbij is) zo fris, jeugdig, ongecomplexeerd werk presenteert.
Reacties
Een reactie posten