Doorgaan naar hoofdcontent

Bieke Depoorter

Bieke Depoorter is een jonge Vlaamse fotografe, oud-studente van KASK en lid van Magnum Photographers (een wereldberoemd collectief van fotografen, waar ook Carl De Keyzer deel van uitmaakt).

Ze raakte al snel bekend met haar foto's van mensen bij wie ze één nacht was blijven logeren: in Siberië, New York of Egypte trok ze helemaal alleen rond, raakte in gesprek met mensen en ging daar overnachten. Ze fotografeerde hrt grwone leven, in de living, badkamer of slaapkamer. "Door die overnachtingen bij mensen thuis werd mijn werk intiemer. Veel mensen die me binnenlieten, zijn eenzaam en vertelden heel veel over hun leven. Ik deelde ook veel met hen. Het was een wisselwerking, dat is belangrijk voor mij", legt ze uit. (bron: VRT)


Deze foto komt uit de reeks "Ou Menya", waarvoor ze driemaal Siberië doorkruiste met de Trans-Siberische spoorlijn. Ze had een blaadje papier bij zich met in het Russisch:"Ik zoek een plek om te slapen, want ik heb niet veel geld. Ik heb een slaapzak. Kent u iemand bij wie ik een bed of sofa mag gebruiken? Ik wil niet in een hotel slapen want ik wil zien hoe de mensen leven. Mag ik bij u logeren? Dank u." Zo maakte ze contact met mensen.

De tweede foto komt “I’m about to call it a day”, in de VSA gemaakt. Op de foto zie je vier mensen uit een arm gezin in Texas. Ze woonden in een trailer en in de plaats van naar de film te gaan reden ze rond, en met cola en popcorn keken ze naar de kerstverlichting in de rijke buurten.

Tegenwoordig stelt Depoorter de fotografie als medium in vraag: Hoe gaan we om met de ander? Kan ik wel een fotoboek maken vanuit een westers standpunt?

"Na zeven jaar werken in Eygpte ben ik beginnen nadenken. Ik was een boek aan het maken over een cultuur waar het onmogelijk is om te fotograferen. Toen ben ik met een soort van dummy naar Egypte teruggegaan en vroeg aan andere mensen of ze hun ideeën over de foto's niet wilden opschrijven op de foto. Op die manier begonnen mensen uit verschillende klassen met elkaar te praten over verschillende onderwerpen, onder anderen ook over fotografie waar ik zelf zo hard over twijfelde. Uiteindelijk heb ik het boek zo uitgegeven, niet langer met gewone foto's maar met geschriften en uiteraard vertalingen."

Hoe langer hoe meer gaat Depoorter nu langere contacten aan, bijvoorbeeld met Agata die ze ontmoette in een stripteasebar in Parijs. De twee vrouwen werken nu al een hele tijd samen.

Hieronder nog enkele foto's, uit Bosnië, Frankrijk en Rusland.


Afsluitend: de eerste foto (van de vrouw in nachtkleed, die voor de spiegel in haar slaapkamer staat) doet mij al de hele tijd (het is een bekende foto) denken aan een schikderij. Dat ritme, de compositie, de kleuren... Dus, als iemand mij kan helpen? Schrijf gerust je wildste gedachten in het reactieveld hieronder ...
Ik denk aan een schilderij van Pierre Bonnard. De stippen op de sprei kunnen een rol spelen, maar zeker het kwetsbare van die vrouw die je op de rug ziet. Bonnard schilderde erg vaak zijn vrouw, in bad (of er net uit, of er in stappend), aan de spiegel, in bed.

Reacties