In Muzee, waar we naar de tentoonstelling van Pascale Marthine Tayou waren gaan kijken zagen we werk van Marie Zolamian, een jonge vrouwelijke kunstenaar wiens werk ik al een hel tijd op internet volg, maar waar ik nog niks "in het echt" gezien had. En ik moet zeggen: sterk werk.
Marie Zolamian werd in Beiroet geboren in 1975. Ze woont en werkt in Luik. Ze "bouwt in de loop der jaren een corpus op waarmee ze een experimentele documentaire van een fictieve etnologie tot stand brengt en experimenteert met zelfverankering in een geglobaliseerde wereld die zowel oosterse als westerse levenswijzen, denkbeelden en verhalen met elkaar vermengt," zo lees ik op de site van Muzee.
Niet zomaar iemand die portretjes of beeldjes maakt dus, maar een denker en verteller, iemand die kunst gebruikt om de wereld vorm te geven. Ze denkt na over wat het betekent ergens (al dan niet) thuis te horen, ballingschap, jezelf een plaats veroveren. Wat betekent "identiteit"? (Identiteit is een begrip dat de laatste jaren gekaapt is door rechtse "identitaire" bewegingen, die essentieel uitsluitend zijn (anderen minoriseren, uitsluiten) door te appeleren aan fictieve "traditionele cultuur".) Wat is eigen, wat is authentiek, hoe ga je om met andere tradities, mag je zomaar gewoonten, artefacten van andere culturen gebruiken, je toe-eigenen? (Cultural appropriation). Hoe gaan we om met diversiteit (zie bvb de recente roep om "het curriculum te dekoloniseren" - wat veel verder gaat dan "open staan voor diversiteit"...)
Marie Zolamian werd in Beiroet geboren in 1975. Ze woont en werkt in Luik. Ze "bouwt in de loop der jaren een corpus op waarmee ze een experimentele documentaire van een fictieve etnologie tot stand brengt en experimenteert met zelfverankering in een geglobaliseerde wereld die zowel oosterse als westerse levenswijzen, denkbeelden en verhalen met elkaar vermengt," zo lees ik op de site van Muzee.
Niet zomaar iemand die portretjes of beeldjes maakt dus, maar een denker en verteller, iemand die kunst gebruikt om de wereld vorm te geven. Ze denkt na over wat het betekent ergens (al dan niet) thuis te horen, ballingschap, jezelf een plaats veroveren. Wat betekent "identiteit"? (Identiteit is een begrip dat de laatste jaren gekaapt is door rechtse "identitaire" bewegingen, die essentieel uitsluitend zijn (anderen minoriseren, uitsluiten) door te appeleren aan fictieve "traditionele cultuur".) Wat is eigen, wat is authentiek, hoe ga je om met andere tradities, mag je zomaar gewoonten, artefacten van andere culturen gebruiken, je toe-eigenen? (Cultural appropriation). Hoe gaan we om met diversiteit (zie bvb de recente roep om "het curriculum te dekoloniseren" - wat veel verder gaat dan "open staan voor diversiteit"...)
En dat allemaal in tamelijk kwetsbare schilderijtjes ...
De eerste reeks die ik toon is uit de serie Est ouest sud nord. Op haar website verwijst Zolamian naar de Vlaamse primitieven, en ik zie ook wel die referentie. Ze onderzoekt wat we gemeenschappelijk hebben.
De tweede reeks beelden is Nous partout (wij overal). Een reeks van 13 schilderijtjes van een (fictief? ) gezin - een volwassen vrouw en drie kinderen - in wisselende omgevingen. Die achtergronden komen van andere foto's - tamelijk weinigzeggende, bijna toeristische omgevingen. Het lijkt alsof het gezin zich geen plaats weet - of een plaats zoekt?
Reacties
Een reactie posten