Joan Mellon

Joan Mellon is een kunstenares die ik regelmatig "tegenkom" als ik op internet wat surf. Ongetwijfeld omdat de algoritmes vinden dat haar werk past bij mijn smaak. En wie ben ik om algoritmes tegen te spreken? Geniet van deze werken:

Louter abstracte werken, kleur en vlak; tekstuur en toeval; en het resultaat van technisch meesterschap en de kunst die erin bestaat dingen te laten gebeuren.

Ik laat haar even zelf aan het woord:
"Ik benader het oppervlak waarop ik ga werken - canvas, houten paneel of papier - met weinig anders in gedachte dan de grootte en oriëntatie (van de drager, js) en de kleuren waarmee ik wil beginnen. Tot mijn gereedschappen behoren niet alleen de gereedschappen die ik in de hand kan houden, maar ook de jaren die ik heb besteed aan het absorberen van de wereld en het bekijken en maken van kunst. Ik heb niet echt een idee van wat ik ga schilderen als ik een leeg canvas neem. Ik begin met verwondering en schroom te schilderen. Onzekerheid speelt een rol in mijn werk. Ik geef toe aan het onbekende en de mogelijkheid van toevallige gebeurtenissen, waardoor elke borstelstreek me vertelt wat ik daarna moet doen. Ik omarm het feit dat het schilderij en ik samenwerken aan wat het zal worden. Voor mij vindt de magie van het schilderen plaats wanneer, na het aanbrengen van verf en het afvegen, misschien wel honderden keren, er dat moment is waarop - plotseling - het oppervlak van het schilderij, ooit levenloos, tot leven komt." (Bron: https://sbmacinnis.wordpress.com/2013/06/07/have-you-met-joan-mellon/, mijn vertaling, js)

In mijn schilderklas zijn er verbazend weinig mensen die abstract schilderen. Het wordt (door mensen die zich pretentieloos overgeven aan de schilderkunst) algemeen als een van de moeilijkste vormen ervaren. Veel meer medecursisten schilderen taferelen, landschappen, stillevens. Ook ik geef me over aan "figuratieve" onderwerpen als ik wil "loskomen". Met abstract heb je zo weinig houvast. Het valt me dan ook op dat Mellon zegt dat ze van bij het begin van een schilderij al weet wat de oriëntatie zal zijn (wat, met andere woorden, de bovenkant wordt van het werk). Ik ben al blij als ik weet wat de voorkant zal zijn.

Joan Mellon maakt naast schilderijen en tekeningen ook driedimensionale werken. Die zijn kleinschalig - soms bestaan ze uit twee bladen papier met een velletje metaal; of het zijn gevonden voorwerpen die samen worden gebracht.
De eerste twee werkjes hieronder bestaan uit lagen gefrommeld papier met enkele horizontale planken.

Wat ook altijd interessant is, is het atelier bekijken van een kunstenaar. Het is geen toeval dat van de grootste kunstenaars de ateliers bewaard worden. In sommige gevallen wordt het zelfs afgebroken en nauwgezet gereconstrueerd - bekend zijn het atelier van de beeldhouwer Alberto Giacometti in Parijs en van de schilder Francis Bacon in Dublin.
Een interessante blog die je eens moet bezoeken als je tijd over hebt, is Gorky's granddaughter - video's van gesprekken met (onbekende, Amerikaanse) kunstenaars in hun studio.

Hier enkele foto's van het atelier van Joan Mellon:

Website: https://www.joanmellon.com/