Martin Puryear

Martin Puryear (°1941) is een Amerikaanse beeldhouwer voor wie het métier heel belangrijk is. Hij leerde houtbewerking van zijn vader en leerde op school gitaren, kano's en meubelen maken. Hij verbleef enkele jaren als lid van het "Peace Corps" (Vredeskorps) in Sierra Leone (hij is zelf Afro-Amerikaan). Hij gaf Engelse les maar leerde zelf ook de traditionele houtbewerkingstechnieken.Ook toen hij in Zweden aan de Koninklijke Academie studeerde, was hij geïnteresseerd in de plaatselijke ambachtelijke tradities.

In zijn werk, zie je die achtergrond uit de schrijnwerkerij in zijn techniek en métier. Hij gebruikt vaak hout, in combinatie met eerlijke natuurlijke materialen als metaal en teer.
Zoals we eerder al zagen bij andere hedendaagse kunstenaars, zie je ook in het werk van Puryear het maakproces nog, de "factuur". Daarmee verwijzen we naar de manier waarop het werk is gemaakt; het oppervlak bewerkt.

Niet zelden gebruikt hij methodes uit de scheepsbouw, zoals in Bask:

Hij herwerkt zijn basisvormen heel vaak en op heel diverse manieren, zowel in hout als metaal, onbewerkt of beschilderd, massief of transparant.

De volgende werken geven wat prijs van Puryear's spirituele inslag. Tabernacle, Bearing Witness, Believer en Confessional. Dat laatste is ook het enige werk van Puryear dat ik ooit in het echt heb gezien...

<

Het laatste werk dat ik wil bespreken heet "Ladder for Booker T. Washington". Ik vind het een prachtig, symbolisch werk.
Booker T. Washington was eind 19e eeuw een voorvechter van de rechten van zwarte Amerikanen. Hij riep zijn lotgenoten op door hard werk en zelfbeheersing een betere plaats in de maatschappij te verwerven. Maar hij was gekant tegen politieke actie en vond niet dat sociale gelijkheid het doel moest zijn. Hij werd hierin enerzijds erg gerespecteerd, maar anderzijds waren er velen die vonden dat hij zich neerlegde bij de ongelijkheid en dat enkel politieke actie daar iets aan kon veranderen.
Als je goed kijkt, zie je dat de ladder de grond niet raakt.