Stef Driesen

Stef Driesen (°1966, Hasselt) woont en werkt in Brussel. Oude Meesters als Memling, Van Eyck en Breugel waren belangrijke invloeden. Hoewel zijn werk nu volkomen abstract is, voel je in zijn olieverfschilderijen datzelfde contemplatieve dat je ook in de werken van de oude meesters ziet. Met groot metier bouwt hij zijn doeken zorgvuldig op, laag over laag. Dat is een techniek die onmogelijk met acryl kan worden bereikt. De techniek heet glacis of glaceren - de olieverf wordt vermengd met terpentijn (of een ander medium) en de semi-transparante lagen worden na drogen telkens weer opgebracht. Een werk waarvoor je heel wat geduld en beheersing moet hebben. Op die manier bereik je diepte in het werk en een kleurzetting die je anders niet kan bereiken.

Zijn doeken op groot formaat zijn krachtig en dynamisch - met een subtiel spel van licht/donker, achtergrond/voorgrond, zacht/hard, vrouwelijk/mannelijk via vorm en kleur.
Eigenaardig genoeg voel je bij het bekijken van de werken een zekere dreiging, waar je als kijker een verbondenheid voelt met de kwetsbaarheid van de kunstenaar. Ze roepen een meditatieve ervaring op - je hoeft bij deze doeken niets te verzinnen, er is geen verhaaltje.

We hadden het genoegen jaren geleden een avond aan tafel te mogen doorbrengen met deze bescheiden man. Hij werkte toen als leraar en als assistent van Koen Van Den Broek. Het is een avond die we nog koesteren.

De onderstaande foto's nam ik op zijn tentoonstelling Light to dark, dark to light in De Garage, Mechelen.