Doorgaan naar hoofdcontent

Rachel Whiteread

Rachel Whiteread is een Britse beeldhouwer die bekend staat om haar heel eigen manier van werken - ze maakt (reusachtige) afgietsels van alledaagse objecten en ruimtes.
Ze was in 1993 de eerste vrouw die de prestigieuze Turner Prize won - een Britse prijs voor hedendaagse kunst die wordt beschouwd als een soort Nobelprijs voor de kunst. (Andere winnaars onder andere Antony Gormley, Anish Kapoor, Damien Hirst).
Haar werk is enerzijds erg vrouwelijk: afgietsels (in siliconen, synthetische hars, beton, ...) van matrassen, warmwaterflessen (die een kind mee in bed neemt), wastafels,... Anderzijds is het door de vaak reusachtige schaal ook ongelooflijk indrukwekkend. Zo heeft ze afgietsels gemaakt van traphallen, huizen, bibliotheken...
In mijn ogen is haar werk het sterkst als ze "negatieve ruimte" zichtbaar maakt. Negatieve ruimte is een kunstenaarsterm voor de ruimte tussen en rond een object. Letterlijk dat waar je meestal niet naar kijkt - maar een kunstenaar dus wel. Haar afgietsel van een traphal toont (in beton) de lucht boven de trap. Het afgietsel van een huis toont de binnenkant van het huis, vol beton gestort, waar het huis van weggekapt is. Als ze een bibliotheek afgiet, zie je het omgekeerde van wat je normaal ziet - letterlijk een negatief van de boeken op planken.
Whiteread kreeg de Turner Prize voor haar project House, een levensgroot afgietsel van een rijtjeshuis in Oost-Londen dat ging worden afgebroken. Ze goot de volledige binnenkant af in beton, drie verdiepingen, van kelder tot bovenverdieping. Het duurde drie maanden om te voltooien en kon enkel ter plaatse tentoongesteld worden. De aanpalende rijtjeshuizen werden gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. Uiteindelijk werd het werk op twee uur tijd vernietigd door een bouwbedrijf.
House - het werk bestaat dus niet meer, maar heeft een blijvende indruk achtergelaten in de hedendaagse kunstwereld.

Een ander aangrijpend werk van haar is het Judenplatz Holocaust Memorial (of de Nameless Library) in Wenen. Het is een afgietsel van een bibliotheek - onleesbare boeken, hun ruggen naar binnen gericht, wekken herinneringen op aan verloren levens. (De Joden noemen zichzelf "Het volk van het boek").
Twee foto's van het werk in Wenen - Judenplatz Holocaust Memorial

Book Corridors, Chicken Shed en Staircase

Twee kleinere werken: Torsos (afgietsels van warmwaterkruiken), Amber Bed

One Hundred Spaces

Het laatste werk - One Hundred Spaces - bestaat uit 100 afgietsels van negative space (negatieve ruimte) - de leegte onder 100 stoelen. Wie al enkele lessen schilderen gevolgd heeft, zal dat ook al gedaan hebben: een stoel tekenen of schilderen door niet de stoel te tekenen/schilderen maar de ruimte rond, onder en tussen de poten en verbindingen.
Hieronder geen werk van Rachel Whiteread, maar een schets van mezelf :)

Giorgio Morandi maakte vaak tekeningen, etsen en schilderijen waarbij hij de negatieve ruimte inkleurde en 'het object' wit liet. Kijk maar:


Bovenstaand werkje (Stilleven met vazen op een tafel) is een ets uit 1931.

Morandi maakte ook regelmatig landschappen waarbij hij zich concentreerde op de 'negatieve ruimte':

En hier nog enkele aquarellen van Morandi.

Tot volgende week :)

Reacties