Antoine Van Loocke hoort niet thuis in Kunstenaar van de Week - hij zegt zelf dat hij geen kunstenaar is, en hij heeft een hekel aan nutteloze dingen. Maar ik vind hem wel een kunstenaar en een interessante mens. Recent heb ik enkele malen wat tijd met hem kunnen doorbrengen - hij is alvast veel makkelijker benaderbaar dan de meeste kunstenaars.
Antoine Van Loocke is messenmaker. Hij was lange tijd tuinman (en dus klusjesman) in een grote kasteeltuin. Iedere dag was hij in de natuur, en hij kweekte er een ecologisch bewustzijn (naast een soort upstairs-downstairs kennis van en inzicht in de high society en noblesse Belge - de vrouw van zijn eerste baas was een prinses). Een ontwapenende mengeling van grondige materiaal- en stielkennis, ecologisch en maatschappelijk bewustzijn, gedrevenheid en s'en foutisme.
Ver avant la lettre was hij bezig met upcycling: uitgeleefde dingen een nieuw leven geven.
Zo vertelde hij dat hij een antiekhandelaar sprak die twee zilveren vismessen bezat gemaakt door Wolfers (wereldberoemde ontwerpers uit de Art déco periode - bezoek maar eens het Museum van Sierkunst Gent.) Uit de mode, onverkoopbaar, goed om het zilver te smelten. Antoine maakte een deal: ik maak er twee nieuwe messen van, één voor jou, één voor mij. Je ziet ze hier onder. En zoals hij zelf op de foto staat, zo ziet hij er altijd uit - in zijn atelier of op de opening van een tentoonstelling :)
Nu worden zijn messen gebruikt in toprestaurants over de hele wereld - als je gaat eten in Hof Van Cleve of bij Kobe Desramaults eet je met die messen. Hof Van Cleve heeft een personeelslid dat niets anders doet (!) dan de tafelmessen afwassen en opblinken...
Hieronder: de "patattenschelders" Bij Kobe Desramaults en Hof van Cleve.
Van Loocke maakt al heel lang handgemaakte messen, maar raakte ze nauwelijks kwijt. In 2006 begon hij ze uit recuperatiemateriaal te maken. Bekend is hij van zijn messen in "vurt ét" (rot hout) dat hij droogt en met hele harde composietmaterialen (epoxy) impregneert. Moderne technologie gecombineerd met oude ambacht en recyclage. Hij heeft de meest magnifieke dingen: zowel met oud ivoor, hoorn van hertengewei, penisbeen van een walvis, koraal, een kippenpoot van Poule de Bresse, porselein, mammoetslagtand, ... Het lemmet is meestal een oud mes, geslepen, gesmeed, gepolijst, ... Maar soms ook nieuw staal van de hoogste kwaliteit. De foedralen maakt hij uit vissenhuid, perkament, ...
Niets gaat verloren - mislukkingen legt hij opzij om er jaren later verder mee te werken. Maar op commando werken, dat doet hij ook niet. Als een toprestaurant een hoeveelheid messen wil, begint Antoine er rustig aan. Zijn succes heeft hem niet veranderd.
Ondertussen is hij ook stagemeester voor KASK. Hij leidt de studenten op in zowel de oude, vergeten technieken als in de nieuwste materialen. En tegelijk daagt hij hen uit eigen wegen te bewandelen.
Hij stelde recent tentoon in Venetië, heeft werk in de vaste collectie van het Design Museum, maar maakt dus vooral messen die je moet gebruiken.
Klik hier voor zijn website: https://www.knifeforging.com/
Antoine Van Loocke is messenmaker. Hij was lange tijd tuinman (en dus klusjesman) in een grote kasteeltuin. Iedere dag was hij in de natuur, en hij kweekte er een ecologisch bewustzijn (naast een soort upstairs-downstairs kennis van en inzicht in de high society en noblesse Belge - de vrouw van zijn eerste baas was een prinses). Een ontwapenende mengeling van grondige materiaal- en stielkennis, ecologisch en maatschappelijk bewustzijn, gedrevenheid en s'en foutisme.
Ver avant la lettre was hij bezig met upcycling: uitgeleefde dingen een nieuw leven geven.
Zo vertelde hij dat hij een antiekhandelaar sprak die twee zilveren vismessen bezat gemaakt door Wolfers (wereldberoemde ontwerpers uit de Art déco periode - bezoek maar eens het Museum van Sierkunst Gent.) Uit de mode, onverkoopbaar, goed om het zilver te smelten. Antoine maakte een deal: ik maak er twee nieuwe messen van, één voor jou, één voor mij. Je ziet ze hier onder. En zoals hij zelf op de foto staat, zo ziet hij er altijd uit - in zijn atelier of op de opening van een tentoonstelling :)
Nu worden zijn messen gebruikt in toprestaurants over de hele wereld - als je gaat eten in Hof Van Cleve of bij Kobe Desramaults eet je met die messen. Hof Van Cleve heeft een personeelslid dat niets anders doet (!) dan de tafelmessen afwassen en opblinken...
Hieronder: de "patattenschelders" Bij Kobe Desramaults en Hof van Cleve.
Van Loocke maakt al heel lang handgemaakte messen, maar raakte ze nauwelijks kwijt. In 2006 begon hij ze uit recuperatiemateriaal te maken. Bekend is hij van zijn messen in "vurt ét" (rot hout) dat hij droogt en met hele harde composietmaterialen (epoxy) impregneert. Moderne technologie gecombineerd met oude ambacht en recyclage. Hij heeft de meest magnifieke dingen: zowel met oud ivoor, hoorn van hertengewei, penisbeen van een walvis, koraal, een kippenpoot van Poule de Bresse, porselein, mammoetslagtand, ... Het lemmet is meestal een oud mes, geslepen, gesmeed, gepolijst, ... Maar soms ook nieuw staal van de hoogste kwaliteit. De foedralen maakt hij uit vissenhuid, perkament, ...
Niets gaat verloren - mislukkingen legt hij opzij om er jaren later verder mee te werken. Maar op commando werken, dat doet hij ook niet. Als een toprestaurant een hoeveelheid messen wil, begint Antoine er rustig aan. Zijn succes heeft hem niet veranderd.
Ondertussen is hij ook stagemeester voor KASK. Hij leidt de studenten op in zowel de oude, vergeten technieken als in de nieuwste materialen. En tegelijk daagt hij hen uit eigen wegen te bewandelen.
Hij stelde recent tentoon in Venetië, heeft werk in de vaste collectie van het Design Museum, maar maakt dus vooral messen die je moet gebruiken.
Klik hier voor zijn website: https://www.knifeforging.com/
Reacties
Een reactie posten