Na een aantal hedendaagse Belgische kunstenaars is het tijd om opnieuw een internationale ster op te voeren.
Giuseppe Penone is een van de sterren van de kunststroming "Arte Povera". Een kunststroming die eind jaren 1960 ontstond (in Italië) en die nog steeds belangrijk is.
Arte povera gaat niet over armoede, maar over het gebruik van onconventionele materialen. Zo gebruikt arte povera vaak gevonden voorwerpen. Ook gebruiken ze natuurlijke materialen waarvan ze de eigenschappen onderzoeken en exploiteren.
Een van de bekendste voorbeelden is onderstaand werk van Michelangelo Pistoletto, "Venus in Rags"
Het kunstwerk bestaat uit een klassiek Venusbeeld waarvan de voorkant onzichtbaar gemaakt is door een berg felgekleurde vodden. In deze installatie heeft Pistoletto een aantal tegenstellingen verwerkt, zoals gevormd/vormeloos, historisch/hedendaags, hard/zacht, uniek/gewoon, kostbaar/verwaarloosd en cultureel/alledaags. Pistoletto geeft hier commentaar op de Italiaanse wegwerp- en consumptiemaatschappij uit zijn tijd, terwijl hij met het iconische Venusbeeld verwijst naar het verleden, naar de "canon" van de kunstgeschiedenis van het Westen.
Een ander bekend en interessant werk is van Jannis Kounellis:
Het werk is letterlijk 12 paarden die in een kunstgalerij staan. Punt.
Fantastisch werk in zijn eenvoud en rechtlijnigheid: geen marmer, brons, goud, aquarel. Geen torenhoge verkoopprijzen voor een origineel schilderwerk, geen getekende oplagen. Compleet niet verkoopbaar, maar wel een statement van formaat.
Laten we nu echter snel naar de meer verteerbare werken van Giuseppe Penone gaan ...
Ook hij gebruikt onconventionele materialen en hij is het meest bekend om zijn werk met bomen. Hij schilde van planken of houtblokken laag per laag het hout weg, en liet enkel de takken over zodat je in de dode oude boom weer de jonge plant kon herkennen.
En hier zie je hem een dergelijk werk maken:
En ja, hij werkt ook met brons en bladgoud, zoals in dit werk:
Penone werd door een vriend uit België gewezen op een door de bliksem getroffen boom. De kunstenaar kocht de boom, goot hem af in brons en bedekte de ‘wond’ met bladgoud. Penone: “Het goud erop verwijst naar die blikseminslag, naar de electriciteit en het licht.”
Er staat vast werk van Penone in het Mac's museum in Le Grand Hornu (geheimtip! Prima museum, met een fijn restaurant.)
Klik hier om naar dat museum te gaan kijken...
In de werken die in de tuin van het Grand Hornu staan, is het onderwerp: de onverwoestbare schakel die de mens met de natuur verbindt. Penone gebruikte ter plaatse gevonden materialen (stenen van de ruïne) en combineert die met bomen. Terwijl ze groeien, vervormen ze en worden ze vervormd. Het werk is nooit af, het is steeds opnieuw de moeite om te gaan kijken...
In het werk spelen tegenstellingen op elkaar in: het plantaardige en het minerale, het natuurlijke en het culturele, het verticale en het horizontale, het levende en het inerte. Een kolomfragment zit tussen een gevorkte stam; een jonge beuk is geplant tussen twee liggende stenen; een eenzame steen rust op het gazon; een jonge boom wordt horizontaal gebogen door een steen die er op gelegd is. Tijd, steen en boom, groei en dood.
Kunst is niet langer: iets afbeelden, iets tonen. Kunst laat je nadenken, beleven, ondergaan, mee-leven...?
Giuseppe Penone is een van de sterren van de kunststroming "Arte Povera". Een kunststroming die eind jaren 1960 ontstond (in Italië) en die nog steeds belangrijk is.
Arte povera gaat niet over armoede, maar over het gebruik van onconventionele materialen. Zo gebruikt arte povera vaak gevonden voorwerpen. Ook gebruiken ze natuurlijke materialen waarvan ze de eigenschappen onderzoeken en exploiteren.
Een van de bekendste voorbeelden is onderstaand werk van Michelangelo Pistoletto, "Venus in Rags"
Het kunstwerk bestaat uit een klassiek Venusbeeld waarvan de voorkant onzichtbaar gemaakt is door een berg felgekleurde vodden. In deze installatie heeft Pistoletto een aantal tegenstellingen verwerkt, zoals gevormd/vormeloos, historisch/hedendaags, hard/zacht, uniek/gewoon, kostbaar/verwaarloosd en cultureel/alledaags. Pistoletto geeft hier commentaar op de Italiaanse wegwerp- en consumptiemaatschappij uit zijn tijd, terwijl hij met het iconische Venusbeeld verwijst naar het verleden, naar de "canon" van de kunstgeschiedenis van het Westen.
Een ander bekend en interessant werk is van Jannis Kounellis:
Het werk is letterlijk 12 paarden die in een kunstgalerij staan. Punt.
Fantastisch werk in zijn eenvoud en rechtlijnigheid: geen marmer, brons, goud, aquarel. Geen torenhoge verkoopprijzen voor een origineel schilderwerk, geen getekende oplagen. Compleet niet verkoopbaar, maar wel een statement van formaat.
Laten we nu echter snel naar de meer verteerbare werken van Giuseppe Penone gaan ...
Ook hij gebruikt onconventionele materialen en hij is het meest bekend om zijn werk met bomen. Hij schilde van planken of houtblokken laag per laag het hout weg, en liet enkel de takken over zodat je in de dode oude boom weer de jonge plant kon herkennen.
En hier zie je hem een dergelijk werk maken:
En ja, hij werkt ook met brons en bladgoud, zoals in dit werk:
Penone werd door een vriend uit België gewezen op een door de bliksem getroffen boom. De kunstenaar kocht de boom, goot hem af in brons en bedekte de ‘wond’ met bladgoud. Penone: “Het goud erop verwijst naar die blikseminslag, naar de electriciteit en het licht.”
Er staat vast werk van Penone in het Mac's museum in Le Grand Hornu (geheimtip! Prima museum, met een fijn restaurant.)
Klik hier om naar dat museum te gaan kijken...
In de werken die in de tuin van het Grand Hornu staan, is het onderwerp: de onverwoestbare schakel die de mens met de natuur verbindt. Penone gebruikte ter plaatse gevonden materialen (stenen van de ruïne) en combineert die met bomen. Terwijl ze groeien, vervormen ze en worden ze vervormd. Het werk is nooit af, het is steeds opnieuw de moeite om te gaan kijken...
In het werk spelen tegenstellingen op elkaar in: het plantaardige en het minerale, het natuurlijke en het culturele, het verticale en het horizontale, het levende en het inerte. Een kolomfragment zit tussen een gevorkte stam; een jonge beuk is geplant tussen twee liggende stenen; een eenzame steen rust op het gazon; een jonge boom wordt horizontaal gebogen door een steen die er op gelegd is. Tijd, steen en boom, groei en dood.
Kunst is niet langer: iets afbeelden, iets tonen. Kunst laat je nadenken, beleven, ondergaan, mee-leven...?
Reacties
Een reactie posten