De eerste keer dat ik werk van Nadia Naveau zag, was in Oostende in augustus 2017. De twee werken die je hieronder ziet stonden daar.
Nadia Naveau maakt vaak in klei beelden, die ze dan afgiet in diverse materialen. Ze combineert materialen en technieken als een soort collage in 3D.
Ze laat ook heel vaak de zichtbare sporen van haar bewerking zien. Dat is ook een echt hedendaagse techniek. In de schilderkunst spreekt men dan vaak van "pentiti" (je ziet waar dingen overschilderd zijn). In de werken van Jan Vanriet (vorige week) kon je dat vaak zien. Door die sporen half zichtbaar te laten krijgt het schilderij een levendigheid en veellagige opbouw die interessant is.
Ook in de beeldhouwkunst zie je dat dus. Bij Nadia Naveau zie je vaak de "naad" van de gietvormen.
Het werk links hieronder heet Nicholas Heracles. Een portret van haar partner (Christopher) als de halfgod-held Heracles. Het werk rechts staat op het binnenplein van De Zwarte Panter in Antwerpen :)
Hieronder zie je een werk waar ze in gips (dus het witte deel van het werk) een onregelmatige vorm maakt. In plasticine voegt ze er dan een gezicht aan toe. Het gezicht verandert het hele beeld van iets meervoudig interpreteerbaar naar iets dat maar één interpretatie toelaat: een portret.
Door de kleur van de plasticine zie je dat dit een toevoeging is, zoals je ook bij restauraties van antieke vazen of beelden ziet: dit is er later aan toegevoegd. Zoals de restaurateur toont dat iets "niet authentiek" is, toont zij hier net het omgekeerde, ze toont haar actie als kunstenaar. Doordat het in plasticine is, is het ook erg kwetsbaar...
Ze laat ook heel vaak de zichtbare sporen van haar bewerking zien. Dat is ook een echt hedendaagse techniek. In de schilderkunst spreekt men dan vaak van "pentiti" (je ziet waar dingen overschilderd zijn). In de werken van Jan Vanriet (vorige week) kon je dat vaak zien. Door die sporen half zichtbaar te laten krijgt het schilderij een levendigheid en veellagige opbouw die interessant is.
Ook in de beeldhouwkunst zie je dat dus. Bij Nadia Naveau zie je vaak de "naad" van de gietvormen.
Het werk links hieronder heet Nicholas Heracles. Een portret van haar partner (Christopher) als de halfgod-held Heracles. Het werk rechts staat op het binnenplein van De Zwarte Panter in Antwerpen :)
Hieronder zie je een werk waar ze in gips (dus het witte deel van het werk) een onregelmatige vorm maakt. In plasticine voegt ze er dan een gezicht aan toe. Het gezicht verandert het hele beeld van iets meervoudig interpreteerbaar naar iets dat maar één interpretatie toelaat: een portret.
Door de kleur van de plasticine zie je dat dit een toevoeging is, zoals je ook bij restauraties van antieke vazen of beelden ziet: dit is er later aan toegevoegd. Zoals de restaurateur toont dat iets "niet authentiek" is, toont zij hier net het omgekeerde, ze toont haar actie als kunstenaar. Doordat het in plasticine is, is het ook erg kwetsbaar...
Reacties
Een reactie posten